O τελειόφοιτος και ο παππούς .

Ένας τελειόφοιτος της Ψυχολογίας έπρεπε να κάνει μια εργασία για τα δυνατά συναισθήματα . Ο επιβλέπων καθηγητής του συνέστησε να αποφύγει τους ανθρώπους των πόλεων , πολλά λόγια και λίγη ουσία , και να ψάξει για πήγες στην ύπαιθρο . Μια και δυο , παίρνει τα βουνά και σ ένα χωριό στην Κρήτη στο όρος Αφέντης και εντοπίζει ένα γεροντάκι που καθόταν μονάχο του .
- Γεια σου παππού ... μπλα μπλα μπλα ... θυμάσαι να μου πεις μια φορά που να σου τύχε κάτι και να χάρηκες ΠΟΛΥ ;
Ο γεράκος σκέφτεται , σκέφτεται ...
- Μια φορά , πριν πολλά χρόνια ένας γείτονας - Θεός σχωρέστον - έχασε ένα πρόβατο στο βουνό . Μαζευτήκαμε λοιπόν καμία δεκαριά νοματαίοι , βγήκαμε στο βουνό , βρήκαμε το πρόβατο , το γαμ***με , και το φέραμε πίσω . ( - Αυτό δεν μπαίνει στην εργασία ... για να ξαναδοκιμάσω )
- Ωραία... μήπως θυμάσαι καμία ΑΛΛΗ φορά , που να έγινε κάτι ΑΛΛΟ και να
χάρηκες ΠΟΛΥ ;
Ξανασκέφτεται ο γεράκος ....
- Μια άλλη φορά , ένας άλλος γείτονας - Θεός σχωρέστον κι αυτόν - έχασε την κόρη του στο βουνό . Ε , μαζευτήκαμε καμία εικοσαριά άντρες , βγήκαμε στο βουνό , ψάξαμε , τη βρήκαμε , τη γαμ***με και τη φέραμε πίσω . ( - σε λάθος κατεύθυνση ψάχνω , ας αλλάξω θέμα )
- Ωραία , παππού ... τώρα να σε ρωτήσω κάτι άλλο ... θυμάσαι να μου πεις αν σου
έτυχε ποτέ τίποτα που να ντράπηκες ΠΟΛΥ ;
Ο γεράκος πέφτει σε βαθιά περισυλλογή ... το βλέμμα χαμηλωμένο ... και τελικά , με ύφος μεγάλης ένοχης :
- Μια φορά χάθηκα στο βουνό ........